Duidelijke overwinning tegen Westerhaar 3

Het eerste team heeft zijn tweede overwinning geboekt in en tegen Westerhaar. Het derde team van deze bekend damclub was niet opgewassen tegen ons vlaggenschip. Ondanks een tactische opstelling met hun hoogste ratings op de laagste borden. En die laatste 2 borden wonnen ook van Tonnie en Herman. Alfred was tot zijn eigen frustratie de enige die het ratingvoordeel niet op het bord tot uiting bracht en speelde als enige remise. Daarmee was een 5-11 overwinning en een plek in de middenmoot een feit.

Gerrit is in bloedvorm. Als kersverse Nederlands kampioen in de C-categorie ging hij vol zelfvertrouwen de strijd aan. Hij bouwde nu ook prima op. Dat vergeet Gerrit nog al eens als hij op zetjes loert. Dit keer niet, tot de 24^e zet. Die was positioneel onlogisch, maar Gerrit had toen al zijn zinnen gezet op een dam op bezet veld, die er ook in kwam. Er zijn er maar weinigen die dat presteren. Wie wil dat niet?

De overwinningen volgden elkaar daarna in rap tempo op. Tom Knapen had na 10 (!) zetten zijn tegenstander zowel op de lange als op de korte vleugel opgesloten. Ik wist niet dat dat zo snel kon. Na 22 zetten werd dat enorme voordeel al omgezet in schijfwinst en nog steeds een superieure stand die dan ook eenvoudig in een overwinning werd omgezet.

Egbert volgde daarna ook snel. Hij bouwde vanaf het begin aan een sterke centrumstand met op een gegeven moment ook nog 11 tempi voorsprong. Hij veroverde langzaamaan de sleutelvelden 22, 23 en 24, waarbij zijn tegenstander niet veel anders kon dan (foutief) uitruilen met dam voor Egbert en het zesde Larense punt.

Dinand maakte er 0-8 van en het was wel duidelijk dat de overwinning ons niet meer kon ontgaan. Hij bouwde rustig een voortreffelijke stand op en won al snel een schijf en daarna nog één. In een volle stand met 2 schijven minder gaf zijn tegenstander er de brui aan.

Herman speelde eigenlijk een prima partij en bouwde solide op. Toch kon hij het niet laten de spanning wat op te voeren door als zo vaak het kerkhofveld te bezetten. Dat is doorgaans moeilijk om te verdedigen en schijf 22 biedt voor de tegenstander ook combinatief aanknopingspunten. Helaas ook dit keer met een ietwat verborgen soort coup Philippe en er was geen houden meer aan.

Danny speelde sinds lange tijd weer eens mee en mocht ook de smaak van de overwinning proeven. Tegen mijn oud-buurman en sponsor van Westerhaar kreeg hij het betere van het spel, maar had de partij al veel eerder op de 18^e zet combinatief moeten beslissen. Naar eigen zeggen had hij naar het zetje toegewerkt, maar op het moment suprême niet toegeslagen. Een gebrek aan wedstrijdritme? Maar het klasseverschil kwam in de stand uiteindelijk tot uiting en via schijfwinst en daarna lichte combinatie liet hij zijn tegenstander niet meer los.

Tonnie bouwde een licht voordelige klassieke stand op. Hij had wat tempi minder en dat is in dat soort standen gunstig. Hij liet echter zijn tegenstander te ver komen op zijn eigen korte vleugel en kon niet meer voorkomen dat die een doorbraak nam ten koste van een schijf. Tonnie had de partij thuis nog geanalyseerd en gaf aan dat hij enkele cruciale zetten had gemist om zelf de winst te pakken.

Alfred tenslotte baalde stevig. Hij speelde geconcentreerd en meende dat na de afruil van zijn schijf op 23 hij een betere stand overhield die bij secuur spel wel winnend zou zijn. Dat zag er ook lange tijd naar uit, zeker toen zijn tegenstander ten koste van 2 schijven ook een dam kon halen. Alfred wist de 5 om 3 echter niet te winnen. Misschien analytisch ergens nog winst, maar met weinig tijd meer voor elke nieuwe zet, vond hij de winst niet.