Denk en Zet neemt de volgende horde

Tom gaf na de afloop van de wedstrijd zaterdag aan dat er nu nog 3 bananenschillen te gaan zijn. Daar mogen we niet op uitglijden en dan is een onverwachts kampioenschap een feit. Maar zo ver is het nog lang niet. Waakzaamheid blijft geboden en dat bleek zaterdag wel in de grensstreek bij Zwilbrock. Gerrit gaf op de heenweg aan dat hij daar mooie wandelingen had gemaakt en menig flamingo had gezien. Als hij op tijd uit was, zou hij nog wel graag een stukje gaan lopen. De rest huiverde al bij het idee van de kou en hadden meer zin in een spannende opwarmende partij dammen. Zo was het voor elk wat wils die middag in Holterhoek waar maar liefst 68 dammers streden om de punten.

Gerrit kreeg de punten cadeau en kon zijn jas aantrekken en ging inderdaad aan de wandel. Maar de positie van zijn tegenstander was ook al onhoudbaar en oogde niet fraai. De eerste overwinning was binnen. De rest ging minder gemakkelijk dan de uitslag van 11-5 doet vermoeden al ging het bij Egbert ook nog wel van een leien dakje. Na dik 20 zetten sloot hij zijn tegenstander op aan de korte vleugel en had zelf daardoor een plusschijf aan de andere kant. En via een combinatie naar dam met een afspel dat zijn tegenstander niet gezien had, stond het 4-0.

Dinand maakte echter wel een uitglijder. Blijkbaar is Robert Broekman voor Laren een lastige tegenstander. Egbert moest vorig jaar ook al het onderspit delven. Na 20 zetten was het nog volledig gelijkwaardig. Dinand had in de opening weliswaar te maken gehad met een wat vervelende randschijf, maar loste dat prima op. Het bijzonder daarna was echter dat Dinand de randen van het bord weer opzocht en zijn tegenstander een prima centrum gaf. Na weer 20 zetten zag het er allemaal minder uit en dat bleek ook. Randschijven zijn vaak combinatieschijven en via een klein zetje werd de partij beslist.

Alfred kwam niet zo goed uit de opening en moest alle zeilen bijzetten om er een gelijkwaardige stand van te maken en rekende zich suf.  Na 33 zetten was hij wel weer tevreden met zijn stand  en ging via 21-26 een vereenvoudiging uit de weg. Maar je moet niet te snel tevreden zijn en scherp blijven rekenen. Want op de 35e zet had hij de partij via een bekende standaardwending moeten beslissen. Presman gaf dat terecht aan op Toernooibase. En toen die kans niet gepakt was, bleek de stand ook nog moeilijk speelbaar en nam dankbaar het remiseaanbod van zijn tegenstander in ontvangst, wetende dat Hein en Danny erg goed stonden.

Herman maakte er een bijzonder spannende pot van. Herman is namelijk Herman en die blijft vasthouden aan zijn speelstijl en ging wederom naar het kerkhofveld. En beide spelers lieten zich opsluiten. Herman kreeg een sterk klaverblaadje tegen, maar had als compensatie een prima stand richting de lange vleugel van zijn tegenstander die daar een onooglijk vierkantje had staan. Herman had het geluk aan zijn zijde, doordat zijn tegenstander een niet te moeilijke schijfwinst miste toen Herman uit zijn opsluiting wilde ontsnappen en kreeg zelfs wat makkelijker spel. Beide spelers lieten het zich echter niet bewijzen en Herman haalde zo een kostbaar punt binnen om de overwinning binnen bereik te halen.

Hein stond immers op dat moment al 2 schijven voor en Danny en Tonnie zouden zeker samen wel een punt halen. Danny stond immers zeer goed en bij Tonnie leek het ook wel remise te worden.  Hein kwam inderdaad tot 2 punten doordat ook hij zijn tegenstander al vroeg in een volle stand opsloot. En toen zijn tegenstander een schijf offerde was er nog niets aan de hand, maar wel als je de kansen die je krijgt niet benut. Snel won Hein er een tweede houtje bij en moest nog lang spelen voor zijn opponent wenste te capituleren.

Tonnie liet zich inderdaad niet verrassen. Hij speelde rustig en Jan Fokkink ging daar in mee. Na menig ruiltje bleef de stand steeds in evenwicht.

Danny tenslotte moest ruim 4 en een half uur knokken om Stefan von Kahn aan zijn zegekar te binden. Die zocht al vanaf begin de omsingeling in een onorthodoxe opening. Maar Danny houdt het liever overzichtelijk en speelde naar een sterk centrum. Na zo’n 25 zetten leek het niet meer mis te kunnen. Maar zoals wel vaker in dat soort standen: “schijn bedriegt”. Vaak bereik je meer dan je verwacht via de omsingeling. Maar Danny bleef geconcentreerd spelen, vermeed alle kleine finesses en speelde het zorvuldig uit.

Ondertussen verloren concurrenten elders in het land belangrijke punten. Heino ging onderuit in Westerhaar en Huissen 3 verslikte zich net als wij zelf en DUO in Heerenveen 3 en speelde gelijk. Alleen als we geconcentreerd blijven en geen uitglijders maken, zit er een onverwachts kampioenschap in dit jaar en mogen we misschien wel in een extra promotie/degradatieduel strijden om een plek in de Eerste Klasse.