We beginnen met het goede nieuws. We hebben een punt. Eén bordpunt welteverstaan. Te danken aan Herman Beuzel.

Onze eerste wedstrijd van de Gelderse competitie in de hoofdklasse was een thuiswedstrijd tegen CTD Arnhem 1. Een lastige tegenstander, maar dat viel te verwachten nu we dit seizoen een niveau hoger spelen. Desondanks wisten we bij diverse partijen lang stand te houden. Zoals gezegd haalde Herman een knappe remise. Bij een twijfelachtige zet van de tegenstander maakte hij op goed geluk de goede keuze, anders had er voor Herman zelfs nog meer ingezeten. Vrijwel gelijktijdig was de partij van Egbert aan bord 1 beslist. Hij mocht het opnemen tegen Odin Mol. Voor Odin, woonachtig in Laren, ook min of meer een thuiswedstrijd. Egbert had vooraf goede hoop, want hij had al 2 keer remise gehaald tegen hem. Dat dit resultaat beide keren in een simultaanwedstrijd werd behaald maakt toch degelijk een heel verschil, want vanavond zat dit er voor Egbert niet in. Een spelcombinatie met druk op de lange vleugel werd Egbert fataal. Daarna moesten de gebroeders Roeterdink er aan geloven. Eerst was het Tonny en daarna Gerrit die een 0-score moesten noteren. Gerrit offerde een schijf dat volgens zijn tegenstander niet nodig zou zijn geweest en kwam uiteindelijk in een verloren 4 tegen 1 eindspel. André dacht in het middenspel redelijk goed te staan. Klaar om de aanval in te zetten, maar zover kwam het niet. Een doorbraak van zijn tegenstander was voor André reden om de partij gelijk op te geven. Met een vluchtige analyse van de geleerde heren kwamen we tot de conclusie dat verlies sowieso niet meer te voorkomen was. De laatste partij was die van Johan Beltman. Ook Johan kon er uiteindelijk geen punt uitslepen, maar die kansen waren er wel geweest. Jammer, maar voor de einduitslag maakt het niet zoveel meer uit. Dat de overwinning naar Arnhem zou gaan was inmiddels al lang duidelijk.

André heeft met wit 28-23 gespeeld. Beter was geweest 40-34, 22x33, 34-30, 25x23, 38 x16

Voor de tweede wedstrijd maakten we de reis naar ’t Koelhuis in Huissen met 4 Lochemse dammers en 2 uit Laren. Met niet al te hoge verwacht op een goede afloop, want we moeten wel reëel blijven. De gemiddelde rating ligt bij DV VBI Huissen toch wel een stukje hoger dan bij ons. Dan moet het wel heel raar lopen als we vanavond met de winst zouden gaan strijken. Dat gebeurde ook niet, want de eerste 4 partijen gingen allemaal verloren. Herman dacht nog even dat het oppositiespel gunstig voor hem uit zou pakken, maar het was net andersom. Daarna was André aan de beurt om een nul-score te noteren. Onze zware druk ging in het middenspel al een schijf verloren. Ondanks dat hij met een verrassende afruil weer wat hoop kreeg op een eindspel dat nog goed zou zijn voor remise, bleek hij dit toch niet op een goede manier af te kunnen ronden. Alfred speelde op bord 3 tegen Jos Stokkel. Met een rating van 1368 op papier de zwaarste tegenstander. Ook Alfred kon vanavond niet voor een verrassing zorgen. Onder zware druk was er geen verdediging meer mogelijk. Gerrit Roeterdink wist er met een schijf achterstand nog wel een dam uit te halen, maar dit koste teveel schijven. Dan valt eindelijk toch nog wat positiefs te melden, want na deze 4 nederlagen volgen 2 remises. Eerst is het Gerrit Wassink, onze eigen topper, die in een partij die later was begonnen een punt weet te scoren tegen Dirk Joosten. De tegenstander van Johan Beltman is ook niet de minste. Jan van Loenen heeft een rating die 289 punt hoger ligt dan die van Johan. Dan levert remise een ‘blauwe’ score op en een blije Johan.

Na deze nederlaag wisten we er een positieve draai aan te geven door te benadrukken dat we het dubbele aantal bordpunten hebben gehaald dan in de eerste wedstrijd.
We zitten in de goede ‘flow’ moeten we maar zeggen.

Als er kansen lagen op een goed resultaat was het vanavond misschien wel. Hengelo met 2 invallers en wij met 1 invaller, maar dat zegt natuurlijk niet alles, want beide teams hadden voor sterke vervanging gezocht. In ons geval viel de keuze op Tom Knapen, die op bord 1 de strijd aan mocht gaan tegen de Arnoud de Greef.

De hoop op een goed resultaat hield lang stand, want we begonnen goed. Het was Gerrit Roeterdink die weer eens verrassend uit wist te halen. Een mooie strategische partij die eindigde in een eindspel met 2 dammen voor Gerrit en 1 dam voor Klaas Veldstra. Met remise in het vooruitzicht ging Gerrit toch met 2 volle punten aan de haal. Niet lang daarna kwam er nog 1 punt bij van André Haijtink. Een schijf voorsprong gaf wellicht kansen op meer, maar André wist de voorsprong niet vast te houden en moest berusten in een remise. De andere 4 partijen waren op dat moment allemaal nog in evenwicht. Een remise van Tom Knapen en vervolgens een remise van Tonnie Roeterdink hield de hoop op succes in stand. Dit optimisme werd langzamerhand de kop ingedrukt, nadat Johan Beltman en Herman Beuzel het allebei moeilijk hadden. Johan kon een doorbraak niet tegen houden en zijn partij ging verloren. Herman liep vast en zelfs een schijfoffer bracht hierin weinig verlichting.

Met een eindstand van 5 tegen 7 opnieuw een bordpunt meer dan bij de vorige wedstrijd, maar nog steeds niet genoeg.

Ook vanavond geen groot succes voor ons Larense team. Maar liefst 10 punten mochten onze tegenstanders meenemen terug naar Barneveld. Gerrit Roeterdink kreeg op bord 4 de zwaarste tegenstander. Normaal gesproken maakt hem dat allemaal niet zoveel uit en weet hij zelfs tegen moeilijkste tegenstanders verrassend uit te halen. Niet vanavond. In verloren stand probeerde Gerrit nog van alles, maar het tij was niet meer te keren. Johan Beltman had even daarvoor de strijd opgegeven. Een (zoals hij het zelf zei) hangende schijf waar hij teveel last van had. Zijn conclusie was dat hij het niet goed had gedaan. Dat kon ook gezegd worden voor Herman Beuzel en André Haijtink. Beide spelers wisten geen punt te halen. Herman speelde lange tijd met een schijf achterstand dat uiteindelijk tot verlies leidde. André wist het wel lang op een gelijke stand te houden, maar liep vast op de rechtervleugel. Alfred was de enigste Larense speler die lange tijd op voorsprong stond. Zou het hem dan wel lukken om de winst binnen te halen? Het zou mooi zijn op zijn verjaardag, maar ondanks de voorsprong wist hij een doorbraak van zijn tegenstander niet tegen te houden, zodat het toch in een remise eindigde. Gelukkig waren we wel van de nul punten af. En daar kwam nog een punt bij door de remise van Tonny Roeterdink aan bord 1. Hij stond lange tijd een schijf achter, maar een welverdiend punt bracht het totaal op 2 voor Denk en Zet.

Voorafgaand aan de wedstrijd tegen DZW Warnsveld hadden we nog geen wedstrijdpunt verzameld, maar ook Warnsveld had met slechts 1 punt nog niet erg goed gescoord. Dus misschien vanavond succes. Met ons vaste team moest het gebeuren.

André Haijtink speelde tegen Estario Euson. Een tegenstander die er een enorm hoog speeltempo op nahield. Dit ging lange tijd goed voor hem, totdat een klassieke stand open werd gebroken door een niet te verdedigen afruil naar voren op de linkervleugel. Dit betekende dat de eerste 2 punten voor Laren binnen waren. Niet snel daarna kwam er nog een bordpunt bij met dank aan Gerrit Roeterdink. Een schijf voorsprong was niet voldoende voor de winst, maar niet getreurd… we stonden nog steeds op voorsprong.

Vanaf dat moment ging het allemaal even wat minder. Herman Beuzel en Johan Beltman stonden er allebei niet goed voor. Beiden zeiden achteraf dat ze vroeg in de wedstrijd op een (te) simpele manier schijfverlies leden. Er volgden geen verrassende wendingen in deze partijen en hun tegenstanders wisten het allebei op een goede manier af te ronden. Voor Tonny Roeterdink was er ook geen houden meer aan nadat zijn tegenstander Gerrit de Bruijn door wist te breken naar dam.

Tenslotte ging de volle aandacht naar de partij aan bord 1 tussen Pieter van Splunter en Alfred van Lenthe. Een hele mooie partij met een explosieve stand op vele momenten in de wedstrijd. Vooral voor Alfred was het goed opletten, want de verborgen zetjes dreigden op vele momenten. En opletten deed hij goed, want ook op het moment dat zijn tegenstander dacht door te kunnen breken na een schijfoffer, wist Alfred dit tegen gaan met een schijfoffer van zijn kant. Uiteindelijk deelden ze de punten. Een mooi resultaat voor Alfred.