Mooie overwinning op Harderwijk

Met 2 invallers vertrok het eerste team van Denk en Zet naar Harderwijk. Danny en Alfred waren op het laatste moment verhinderd. Maar Gerrit en André namen gelukkig de honneurs waar. Harderwijk heeft een goed team en had evenveel punten als ons. Gerrit speelde een voortreffelijke partij. Op de 26^e zet plaatste hij een venijnig offer. Hij had blijkbaar de smaak te pakken, want 5 zetten later deed hij dat nog eens, nadat hij eerst de schijf weer terug veroverd had met een betere stand. Door het offer met tussenloop kwam een schijf van zijn tegenstander zwaar op de tocht te staan en die werd dan ook binnen enkele zetten opgepeuzeld. En de reststand werd vakkundig naar winst gespeeld. Mooi hoor!!

De stand werd weer gelijk doordat André het niet kon bolwerken tegen de jongste van de beide Foppen. Hij kreeg een flinke aanval tegen en bezweek in het middenspel. De schijf achter bleek niet terug te winnen en via een kleine finesse zou nog een schijf worden verloren. Dat liet André zich verder niet bewijzen.

Lang hoefde hierover niet te worden getreurd. Tom herstelde zich namelijk prima van de teleurstelling vorige keer. Hij moest het op het eerste bord opnemen tegen de oudere Foppen, die overigens de aanval niet schuwde. De ervaring van Tom gaf de doorslag en hij liet zich dit keer niet foppen. Via een eenvoudige 2 om 2 doorbraak en een mooie finesse erna waren beide punten binnen . Een 4-2 voorsprong was een feit.

Ik weet niet wie mijn rol als teamleider had overgenomen, maar er was duidelijk sprake van een strakke hand die de rest gebood de zege binnen te halen door allen remise te spelen. Dat gebeurde dan ook. Voor Tonny is dat heel knap. Zijn speelstijl is altijd er op of eronder. Remise spelen komt bij hem wat minder voor. Dit keer ruilden beiden met enig regelmaat en Tonny behield het overzicht.

Tonnie had na bijna 20 zetten een gezonde en veelbelovende kettingstelling opgebouwd. Blijkbaar vertrouwde hij het toch niet, want hij verbrak deze zelf en verschafte zijn tegenstander daarmee meer lucht. Al moet gezegd worden dat met druk via een schijf op 24 de stelling ook lastig in stand was te houden en hield Tonnie door zo te spelen een schitterende centrumstand over die hij via een voorpost op 23 (en later nog op veld 18!!) steeds verder uitbouwde. Tonnie wilde duidelijk meer dan een punt, maar kreeg dat uiteindelijk toch niet rond. Wel mooi gespeeld.

Johan en Dinand speelden beiden tegen opponenten met circa 100 punten meer. Helaas stonden deze partijen nog niet in toernooibase, maar ik ben overtuigd dat de remiseopdracht van de onbekende teamleider ook voor hen helder was. Gehoorzaam haalden ze blijkbaar beide hun kostbare punt binnen.

Egbert is normaal niet zo’n volgzaam type. Maar voldeed toch aan de opdracht. Ook hij haalde een punt en stelde daarmee de dagoverwinning veilig. Daar voorafgaande was het echter wel spekstakel op het bord. Egbert gooide als eerste de knuppel in het hoenderhok en man een KVO in. Zijn tegenstander ruilde zich hier weliswaar uit, maar kreeg een voorpost op 28. Blijvend spannend dus. Zijn tegenstander had blijkbaar naar Tonnie gekeken en zorgde dat zijn voorpost nog een rij opschoof. Erg gevaarlijk en Egbert lukte het deze schijf te winnen, maar moest wel de nodige compensatie toestaan op zijn uitgedunde lange vleugel. En twee van zijn eigen schijven op de korte vleugel deden niet echt meer mee. Egbert wist nog een schijf te winnen, maar donkere wolken (of schijven) stapelden zich op aan zijn linker bordhelft. Mij leek het toch eenvoudig om via een plakker op de 50^e zet de remise binnen te halen, maar misschien wilde Egbert meer??? Er volgde een lang eindspel met 3 zwarte dammen en 1 dam voor Egbert. Toch werd vakkundig de remise binnen gehaald. Als we volgende keer winnen tegen WSDV doen we toch nog weer mee om de bovenste plaatsen.