Teleurstellende aftrap Nationale Competitie

Het eerste achttal is het seizoen teleurstellend begonnen. Tegen het Achterhoekse DIOS 3 werd met 7-9 verloren. De hoop op een goede afloop was al snel verloren. De eerste 3 partijen gingen namelijk al verloren en met een 6-0 achterstand is het voor de overige dammers lastig om nog te geloven in een overwinning. Toch werd uiteindelijk met het kleinst mogelijke verschil verloren door mooie overwinningen van Tonny en Johan.

Herman had de twijfelachtige eer om als eerste te moeten capituleren. Hij bouwde de partij nog prima op, maar dacht waarschijnlijk in een 13 om 13 stand een combinatie of afwikkeling te nemen die hem voordeel zou opleveren. Dat bleek niet het geval en met een schijfje achter was er geen houden meer aan.

Dinand redde het ook niet. Hij gaf zijn tegenstander het centrum en nam uiteindelijk een doorbraak naar dam ten koste van 2 schijven. Die dam had echter geen bewegingsvrijheid en langzaam werd die volledig inactief gemaakt, waardoor voormalig KNDB-voorzitter Haitze Meurs rustig naar de winst kon spelen.

Alfred speelde weer eens zijn favoriete opening en bouwde dat goed op, totdat hij 4-9 i.p.v 3-9 deed. Dat brak hem later op door allerlei kleine combinaties waardoor hij zijn verwachte schijfwinst niet kon verzilveren. In tijdnood koos hij niet voor de afwikkeling met gelijkwaardig materiaal en offerde hij een schijf in de hoop op voldoende (combinatieve) compensatie, maar dat bleek ijdele hoop.

Danny bereikte niet veel en in een 10 om 10 stand nam zijn tegenstander een 5 om 5 met beide doorbraak. Dat was gelijk remise.

Ook Egbert ervoer dat Harry Vos een geroutineerde speler is. Egbert ging van half open naar gesloten klassiek met gunstige tempoverhouding en plaatste resoluut een Ghestem doorstoot. Ook hier was er geen winst te vinden. Tja en dan heb je samen al 8 verliespunten. Ook geen winst voor Denk en Zet dus vandaag.

Dat lag niet aan Tonny. Hij bouwde een prachtige centrumstand op en wist zijn tegenstander langzaam maar zeker van het bord te drukken. Zeer knap gespeeld. Zijn bijna naamgenoot uit Harfsen speelde ook een prima partij, waar het evenwicht volgens mij nooit verbroken werd met remise als logisch resultaat.

Johan was als laatste nog aan het spelen. Na wat heen en weer ruilen bleef er een zes om zes stand over die wonderwel gewonnen bleek. Dat kwam doordat Johan tijdig enkele centrale velden bezette en vervolgens maakte hij het vakkundig af.

Eclatante overwinning in de tweede ronde

De tweede wedstrijd was in en tegen Huissen. Altijd leuk als daar 3 teams spelen van één vereniging. Waar zie je dat nog? Het werd een eclatante overwinning. Maar liefst 14-2. Dat kwam met name door het klasseverschil op de onderste 4 borden. Elke tegenstander had daar circa 300 rating punten minder. Maar bij 2 spelers ging het om jeugd en dan weet je het nooit wat de ware sterkte is.

Gerrit en Herman traden aan tegen deze jeugdspelers en wonnen beiden vrij snel. Gerrit dacht dat jeugdspelers wel goed openingen zou beheersen en ruilde aanvankelijk resoluut de schijven van het bord. Daarna werd het een klassieke stand waarin de piepjonge Huissenaar een foutje maakte, waardoor Gerrit een 3 om 4 schijfvoordeel haalde. Zijn tegenstander dreigde nog even ten koste van nog een schijf een doorbraak naar dam te halen, maar Gerrit pareerde dat vakkundig en speelde het snel naar winst.

Herman kwam wel heel makkelijk aan een plus aan schijven. Eerst via een eenvoudige 1 om 2 en vervolgens nog een 1 om 3. En ook bij Johan ging het vlot via een 2 om 4 waarbij tegenstander gelijk opgaf.

Tonnie bouwde prima op en nam een gezonde voorpost, die nog sterker werd toen zijn tegenstander de belangrijke poot 2, 8 en 13 verbrak door 2-7 te spelen. Dat is bijna altijd fataal in dit soort standen. Tonnie zette de korte vleugel goed vast door scherp 28-22 te spelen en liet zijn tegenstander volkomen vast lopen. Een eenvoudige 1 om 2 naar dam hoefde niet meer uitgevoerd te worden.

De bovenste 4 borden hadden het aanzienlijk zwaarder. Egbert speelde zijn favoriete spel, half open klassiek, maar kon niet tot echt voordeel komen. Hij moest de remise zoeken, maar dat bleek niet al te moeilijk en de puntendeling was een terechte uitslag.

Tom profiteerde optimaal van een zwakke schijf bij zijn tegenstander op veld 7, waardoor ontwikkeling van de korte vleugel werd verhinderd. In een klassiekachtige stand moest de Huissenaar de kroonschijf spelen en kwam zwaar onder druk te staan. Tom won een schijf en niet veel later de partij. Mooi gespeeld.

Dat wilde Danny ook wel graag. Hij deed zijn uiterste best om te winnen en vermeed veel logische zetten die remise op zouden leveren. Hij ging nog wel met een schijfwinst het eindspel in, maar het bleek niet te winnen.

Alfred tenslotte had dit keer het geluk wat aan zijn zijde. Hij wilde bewust geen zwart om nu eens via rustige opbouw te proberen een voordeel te pakken en langzaam uit te bouwen. Hij speelt te vaak er op of eronder en dat kost punten. Maar deze strategie kwam totaal niet uit de verf. In de opening speelde hij te snel en kwam in een nadelig klassiekje terecht. Daar kon hij met hulp van zijn tegenstander uitkomen en had toen 4 tempi meer en besloot toch enig risico te nemen door een voorpost te nemen die maar moeilijk verdedigbaar bleek. Hij kon het nog net gelijk houden en zijn tegenstander nam een verkeerde afwikkeling en langzaamaan werd een winnend dammeneindspel opgebouwd. Na 4,5 uur spelen was het 14^e punt binnen. Een goed herstel naar de teleurstellende nederlaag in de eerste ronde.

Ruim verlies tegen Wapenveld

Vol spanning keek ik zaterdagavond op mijn mobiel naar de uitslagen in Toernooibase. Dat was wel even een teleurstelling. Ons eerste team had met 11-5 verloren van titelkandidaat Eye ’t Webdesign uit Wapenveld. Maar ja, tegen die ploeg hebben we wel vaker rare uitslagen gehad. Enkele keren ruim gewonnen, maar overall trokken we meestal aan het kortste eind.

Ik had van tevoren hun opstellingen uit andere jaren tegen ons goed bekeken. Daardoor zag ik dat ze nooit een van hun topspelers op bord 1 zetten. En dat Alie Beekman vaak aan bord 2 zat en Albert Lusink aan bord 6. Daarom Danny naar bord 6 en Tom op bord 2 en Gerrit op bord 1. Maar ja, soms zit het tegen.

Het begon echter goed als ik toernooibase mag geloven. Egbert haalde 2 mooie punten binnen tegen Harry Beekman door via een simpele combinatie via damgeven een schijf te winnen en gelijk een doorbraak. Dat liet zijn tegenstander zich niet meer bewijzen.

Johan was niet opgewassen tegen de, met name in klassiek, ervaren Mosterd (senior). Ook dit keer werd het een klassieke partij met een gelijke tempoverhouding. Niets aan de hand dus zou je denken. Maar Johan kreeg te maken met combinatieve dreigingen, met name de Coup Royal. En op het moment dat Johan te positioneel zwakke 6-11 speelde, was het eigenlijk wel gebeurd. Via een mooie Coupe Royal werd de partij beslist. Later miste Mosterd nog een andere damzet, maar er liepen vele wegen naar een overwinning. Geen punt, het ratingverschil was aanzienlijk.

Gerrit mocht dit keer dus aan het hoogste bord proberen. Hij ruilde er stevig op los, vastbesloten om een punt te pakken. In het eindspel kwam hij nog wel in problemen, maar hij wist het dammeneindspel keurig naar remise te spelen. Zijn tegenstander ging wel irritant lang door in een 3 om 1 dammeneindspel.

Tonny redde het niet tegen Erik Bakker. Tonny wisselt briljante partijen af met af en toe een zeperd. Dit keer wil ik daar niet van spreken, maar hij werd mogelijk wat overmoedig en zette 3 voorste schijven los (27, 28 en 29) en langzaamaan kon zijn opponent schijfwinst forceren. Dat kwam hij niet meer te boven.

Twee punten achter dus. Op zich geen ramp. Kon alle kanten nog op. Danny kreeg echter een zeldzame nederlaag te verwerken. In een nadelig klassiek dacht hij via een soort bomzet af te kunnen wikkelen naar remise. Dat klopte toch net niet. Hij kon zijn 3 schijven op de linkervleugel niet ontwikkelen, zodat die met 2 schijven van Lusink werden gepind en hij liep vast. Een nederlaag was niet meer af te wenden, tenzij de andere 3 partijen nog 5 punten zouden opleveren.

Dinand speelde een partij met wisselende spelbeelden. Vanaf de opening was er lange tijd symmetrie, totdat Dinand de uitval naar het kerkhof nam. Via wat ruilen ontstond er een betere stand voor Dinand, vooral toen hij een klaverblaadje kon vormen en de lange vleugel van zijn tegenstander lamlegde. Dat kon Dinand niet in stand houden. Maar daarna kreeg hij mooie omsingelingskansen. Hij besloot echter een remisecombinatie te nemen ten koste van 2 schijven en dat bleek uiteindelijk ook remise. Gezien de ratingverhouding misschien wel een verwachte uitslag.

Toms tegenstander was duidelijk op een puntendeling uit. Elke variant die enigszins spannend dreigde te worden werd vereenvoudigd. Gevolg was wel dat Tom met een wat onevenwichtige schijvenverdeling bleef zitten. Hij probeerde dat nog wel via het centrum door te ontwikkelen, maar ook toen werd via ruiltjes dat plan verstoord. En Alie Beekman kon vrij eenvoudig haar doel bereiken.

Ook Tonnie speelde een klassieke partij met nadelig tempoverhouding. Maar hij was dus niet alleen daarin. Helaas liep ook deze partij uit op een nederlaag. Hij miste daarbij op de 43^e zet een niet te moeilijke 5-om-5 remisecombinatie.

Volgende keer naar Lunteren. Als we die winnen, kunnen we toch nog redelijk bovenin meedraaien. Bij verlies is het al een verloren seizoen, maar we zullen ons elke wedstrijd proberen te knokken naar een overwinning. Het mag ook wel eens meezitten.

Ruime overwinning op de Veluwe

Op deze mooie herfstdag is het geen opgave om een uitwedstrijd te moeten rijden door de mooie herfstkleuren op de Veluwe. Het werd vandaag een redelijk makkelijke overwinning, met name door de winstpartijen aan de topborden.

Johans partij is voor mij wat moeilijk te omschrijven. Hij viel vandaag voor mij in en het resultaat was mooi, maar het vlot anders kunnen lopen. Hij bouwde een zeer solide centrum op en zijn tegenstander hanteerde meerdere spelstijlen om dat te bestrijden. Via een Tzjizjov kanon werd het een soort half open klassiek, wat nog vrij goed leek te slagen. Johans’ centrumschijf kwam onder druk te staan, maar Johan wist dat combinatief te pareren door een dam te nemen ten koste van twee schijven. Johan had wel geluk dat zijn jonge opponent vervolgens niet zag hoe deze dam met schijfwinst weer afgenomen kon worden. Maar wij mogen geluk ook wel eens aan onze zijde hebben. De eerste overwinning was een feit.

Gerrit deelde zijn punten. Hij bouwde aanvankelijk heel mooi op, maar liet zijn tegenstander een hele hek nemen. Die ging al wel snel van het bord af, maar het hele centrum werd uit handen gegeven. Op het oog bouwde de Luntenaar een hele fraaie winnende stand op het bord, maar dat bleek in de praktijk niet. Gerrit ging weliswaar met een schijf minder het dammeneindspel in, maar wist het vrij eenvoudig remise te maken.

Een tegenvaller was de nederlaag van Herman tegen de NK-pupillenfinalist Anton Huibers uit Ederveen. Deze jeugdige speler geeft zelf ook al damles aan nog jongere spelers, hoorde ik onlangs. Dus eigenlijk 2 meesters tegenover elkaar vandaag. In een redelijk gelijkopgaande partij leek Herman wat voordeel te krijgen door een wat moeilijk gedekte voorpost van Anton. Maar de volgorde van zetten was vervolgens niet altijd de juiste, waardoor Herman wat in de problemen kwam via kleine zetjes. Een van die doorbraken, weliswaar ten koste van 2 schijven, werd hem fataal.

Tonny speelde ook tegen een Veluwse jeugddammer, een aspirant dit keer. Ook hier ging de partij lange tijd volkomen gelijk op. En uit het niets kreeg Tonny de overwinning op een presenteerblaadje. Zijn tegenstander nam een afruil naar 24 en had niet gezien dat dat niet mocht, via een simpele 3 om 2 naar dam. Tonny wist daar wel raad mee.

Toen vervolgens ook Egbert en Tom hun partijen wisten te winnen was de overwinning een feit. Egbert toverde een ouderwetse, gezonde Rozenburg op het bord. Zijn voorpost op 24 werd vervolgens versterkt met schijven op 22 en 23 en het hele centrum was voor hem. En op het juiste moment sloeg hij fraai combinatief toe. Altijd mooi dat een tegenstander slagkeuze heeft, maar er altijd een dam volgt. Naar veld 2 of naar veld 4. Voor Tom kwamen de punten ook op een presenteerblaadje via een 3-om-3 doorbraak naar veld 45. En dat was gelijk uit.

Dinand nam het ook op tegen een Lunterense pupil. Mooi om te zien dat er nog geïnvesteerd wordt in de jeugd. En ook mooi om te zien dat zij af en toe al mooie resultaten halen, ook in de landelijke competitie. Dit keer was het Dinand die een punt moest afstaan aan Silas Schuitemaker. Via een Hollandse opening werd het, zoals zo vaak, een klassieke partij en daarna via een omweg ghemstem-achtig spel dat ik onvoldoende kan beoordelen. Volgens mij werd het evenwicht nergens verbroken.

Danny wacht nog op zijn eerste overwinning. Vandaag moest het dan maar gebeuren en hij bouwde een voortreffelijke centrumstand op en via een voorpost op 24 leek het een partij uit het boekje te worden. Maar soms blijft het tegenzitten, ook dit keer.  De inactieve schijf op 36 werd toch wat nadelig en langzamerhand werd de stand minder florissant en na de gedwongen 3 om 3 werd de stand te dun om nog te winnen. Volgende keer dan maar.

Knap herstel na vroege achterstand

Vandaag trad Denk en Zet aan tegen de hekkensluiter. Dat dat niet altijd makkelijk is, bewees Ajax diezelfde avond tegen Emmen. Nooit onderschatten en geconcentreerd blijven spelen. We werden al vroeg op achterstand gezet, maar liefst 0-4. Dinand trapte in een bekend, maar venijnig openingszetje. Op zijn 5^e zet liep hij al achter een schijf en via het zogenaamde Zetje van Van Eck verloor Dinand een schijf. Hij probeerde nog wel compensatie te vinden, maar verloor toch vrij kansloos.

Deze tegenvaller zou echter snel goed gemaakt worden door Tom. Tom kreeg groot voordeel door het innemen van een Kortevleugelopsluiting en bouwde zijn eigen vleugel slim op door een tijdelijk offer. Het was dan ook niet vreemd dat Tom snel op dam kwam en de partij zou beslissen. Die dam kwam wel, maar de beslissing niet. Tom zette nietsvermoedend zijn dam achter een paar voorpostschijven van zijn tegenstander, positioneel zeer logisch, maar waarschijnlijk even de zetcontrole vergeten. Door 2 schijven te geven, pakte zijn opponent de dam en nog twee schijven en behaalde zelf een dam. Wat een teleurstelling. Misschien wel de grootste verrassing van de dag, ware het niet dat Heike Verheul van Alexander Baljakin won vandaag.

Toch werd het weer gelijk. Zowel Johan als Egbert lieten zien in vorm te zijn en niet voor niets beide Larens topscoorder te zijn. Zij hebben nu 8 punten uit 5 partijen!. Egbert overklaste zijn tegenstander door voor gunstig klassiek spel te kiezen met 5 tempi minder en na een ruil was het half open klassiek achtige eindspel wel aan Egbert besteed. Ook Johan had klassiek spel, maar met maar liefst 11 tempi voorsprong en een onevenwichtige schijven verdeling bij zijn tegenstander, die schijf 5 en 10 niet mee liet doen. Johan liet mijn vroegere buurman compleet vastlopen.

Gerrit dacht dat hij misschien ook maar eens voor wat vuurwerk zou moeten zorgen. Hij nam ietwat overmoedig een voorpost op 28, met een wat onevenwichtige schijvenverdeling. Dat zou nog wel eens erg spannend kunnen worden. Niets was minder waar. Zijn tegenstander vond het blijkbaar geen aanknopingspunt om eens goed voor de winst te gaan spelen en de schijf werd al snel geruild met remise als logische uitkomst.

Tonnie Schutte bouwde een prima partij op waarbij veel schijven al vroeg in het doosje werden gedaan. Volgens mij werd het evenwicht nergens verbroken en ook hier werd de vrede dan ook getekend. Een 6-6 tussenstand was nou niet iets waar vooraf op gerekend was. En met 2 spelers die geen van beiden bekend staan als remisespelers, kon het nog alle kanten op.

Dat vond Tonny niet. Hij nam op zet 4 al een kortevleugelopsluiting in en maakte het als vanouds spannend. Maar hij parkeerde wel veel schijven op zijn eigen lange vleugel, waarbij het optisch de vraag was wie nu wie opsloot. Maar de tegenstander was zo onder de indruk dat die zicht compleet vast liet lopen en circa 25 zetten later stond Tonny een volle schijf voor. En daar weet Tonny doorgaans wel raad mee. De 8 punten waren bereikt.

Nu moest Herman het winnende punt binnen slepen en gezien het partijverloop zou dat moeten lukken en leek me dat remise een logische uitslag zou zijn. Herman hield de stand overzichtelijk door menigmaal te ruilen. Maar kwam wel in een halve hek terecht, maar dat bleek niet gevaarlijk. In een 5 om 5 stand die optisch toch wel erg remise leek, wist Herman nog de winst te halen . Een mooie opsteker om mee te eindigen en een mooie opsteker voor Herman die al menigmaal door pech aan het kortste eind trok.

Mooie overwinning op Harderwijk

Met 2 invallers vertrok het eerste team van Denk en Zet naar Harderwijk. Danny en Alfred waren op het laatste moment verhinderd. Maar Gerrit en André namen gelukkig de honneurs waar. Harderwijk heeft een goed team en had evenveel punten als ons. Gerrit speelde een voortreffelijke partij. Op de 26^e zet plaatste hij een venijnig offer. Hij had blijkbaar de smaak te pakken, want 5 zetten later deed hij dat nog eens, nadat hij eerst de schijf weer terug veroverd had met een betere stand. Door het offer met tussenloop kwam een schijf van zijn tegenstander zwaar op de tocht te staan en die werd dan ook binnen enkele zetten opgepeuzeld. En de reststand werd vakkundig naar winst gespeeld. Mooi hoor!!

De stand werd weer gelijk doordat André het niet kon bolwerken tegen de jongste van de beide Foppen. Hij kreeg een flinke aanval tegen en bezweek in het middenspel. De schijf achter bleek niet terug te winnen en via een kleine finesse zou nog een schijf worden verloren. Dat liet André zich verder niet bewijzen.

Lang hoefde hierover niet te worden getreurd. Tom herstelde zich namelijk prima van de teleurstelling vorige keer. Hij moest het op het eerste bord opnemen tegen de oudere Foppen, die overigens de aanval niet schuwde. De ervaring van Tom gaf de doorslag en hij liet zich dit keer niet foppen. Via een eenvoudige 2 om 2 doorbraak en een mooie finesse erna waren beide punten binnen . Een 4-2 voorsprong was een feit.

Ik weet niet wie mijn rol als teamleider had overgenomen, maar er was duidelijk sprake van een strakke hand die de rest gebood de zege binnen te halen door allen remise te spelen. Dat gebeurde dan ook. Voor Tonny is dat heel knap. Zijn speelstijl is altijd er op of eronder. Remise spelen komt bij hem wat minder voor. Dit keer ruilden beiden met enig regelmaat en Tonny behield het overzicht.

Tonnie had na bijna 20 zetten een gezonde en veelbelovende kettingstelling opgebouwd. Blijkbaar vertrouwde hij het toch niet, want hij verbrak deze zelf en verschafte zijn tegenstander daarmee meer lucht. Al moet gezegd worden dat met druk via een schijf op 24 de stelling ook lastig in stand was te houden en hield Tonnie door zo te spelen een schitterende centrumstand over die hij via een voorpost op 23 (en later nog op veld 18!!) steeds verder uitbouwde. Tonnie wilde duidelijk meer dan een punt, maar kreeg dat uiteindelijk toch niet rond. Wel mooi gespeeld.

Johan en Dinand speelden beiden tegen opponenten met circa 100 punten meer. Helaas stonden deze partijen nog niet in toernooibase, maar ik ben overtuigd dat de remiseopdracht van de onbekende teamleider ook voor hen helder was. Gehoorzaam haalden ze blijkbaar beide hun kostbare punt binnen.

Egbert is normaal niet zo’n volgzaam type. Maar voldeed toch aan de opdracht. Ook hij haalde een punt en stelde daarmee de dagoverwinning veilig. Daar voorafgaande was het echter wel spekstakel op het bord. Egbert gooide als eerste de knuppel in het hoenderhok en man een KVO in. Zijn tegenstander ruilde zich hier weliswaar uit, maar kreeg een voorpost op 28. Blijvend spannend dus. Zijn tegenstander had blijkbaar naar Tonnie gekeken en zorgde dat zijn voorpost nog een rij opschoof. Erg gevaarlijk en Egbert lukte het deze schijf te winnen, maar moest wel de nodige compensatie toestaan op zijn uitgedunde lange vleugel. En twee van zijn eigen schijven op de korte vleugel deden niet echt meer mee. Egbert wist nog een schijf te winnen, maar donkere wolken (of schijven) stapelden zich op aan zijn linker bordhelft. Mij leek het toch eenvoudig om via een plakker op de 50^e zet de remise binnen te halen, maar misschien wilde Egbert meer??? Er volgde een lang eindspel met 3 zwarte dammen en 1 dam voor Egbert. Toch werd vakkundig de remise binnen gehaald. Als we volgende keer winnen tegen WSDV doen we toch nog weer mee om de bovenste plaatsen.

DEZ verliest vierpuntenduel

De thuiswedstrijd van Denk en Zet tegen het Wageningse WSDV ging nipt verloren (7-9). En dat was enigszins teleurstellend. Door de winst misten de Larenaren de aansluiting met de top. Dat het spannend zou worden, was vanaf het begin wel duidelijk. DEZ miste 2 van zijn sterkere spelers. Opnieuw moesten Danny en Alfred verstek laten gaan.

De score werd geopend door Herman. In een partij met klassieke trekken liet zijn jonge tegenstander een damzet open. Via het geven van 3 schijven nam Herman dit cadeau gretig aan. Hij sloeg namelijk 5 schijven en had daarmee ook een gezonde dam. Dat was gelijk uit.

Gerrit was de laatste weken in vorm en won menig partij, meestal via een slagzet. Met een slagzet win je meestal een schijf of meer, maar in ieder geval hou je een betere stand over. Dit keer zag Gerrit mogelijk spoken, want na 13 zetten dacht hij blijkbaar voordeel te kunnen behalen, maar de zetwisseling leverde juist schijfverlies op. Gerrit gebruikte nog (voor zijn doen) veel tijd, maar kwam de klap en de achterstand niet te boven. Daarbij stond het weer gelijk.

Tom wist de Achterhoekers echter weer op voorsprong te brengen. Zijn tegenstander nam een hekstelling in en zocht daarnaast ook de nog de aanval via een voorpost op 24. Maar met 2 schijven op de lange lijn is dat toch niet zo sterk en lijkt het meer dan het is. Tom wachtte rustig af en zijn Wageningse opponent zag geen andere oplossing dan een forse ruil, waarbij er een onevenwichtige stand overbleef en die met moeite weer enigszins in evenwicht werd gebracht. Net toen de balans optisch weer in orde was, sloeg Tom combinatief toe. Hij had namelijk sluw een zetje ingebouwd en haalde zo beide punten binnen.

Tonnie haalde een goede remise tegen een op papier wat sterkere tegenstander. Maar het was toch Tonnie die beter spel kreeg op het bord. De lange vleugel van zijn opponent was enigszins verzwakt en via een grote ruil probeerde Tonnie daar zijn voordeel mee te halen. Dat lukte net niet. Tonnie won weliswaar een schijf en beide bereikten een dam, wat niet meer dan remise opleverde.

Dinand moest het opnemen tegen de zeer ervaren Wim van Mourik en moest helaas het onderspit delven. Je ziet maar weinig openingen die met 32-27 beginnen, maar dit keer was dat wel het geval. Dinand kwam in nadelig klassiek terecht. Hij had net iets meer tempi en een hangende schijf op 5. Hij probeerde dat via het kerkhof te ontwikkelen. Maar Van Mourik haalde er een verrassende dam uit die maar liefst 3 schijven kostte. Dinand vocht wat hij waard was, maar de dam werd veilig opgeborgen en werd steeds venijnig ingezet om rustig een schijfje op te peuzelen en de winst veilig te stellen.

Tonny moest dit keer aan het hoogste bord plaatsnemen. Dat is niet erg, want hij is voor niemand bang en hanteert zijn eigen speelstijl. Dit keer bouwde Tonny een op het oog granieten centrumstand op. Hij moest wel beslissen waar hij zijn verder expansie moest zoeken en nam een voorpost op 23 in. Die werd een paar keer aangevallen, om Tonny’s verdediging uit te putten. De stand werd daarmee erg verraderlijk en het was Tonny die vervolgens een doorbraakcombinatie ten koste van een schijf tegen kreeg. Dat was voldoende voor de Wageningers om voor het eerst een voorsprong te nemen.

Dan moest het via Egbert of Johan komen om de stand weer minimaal gelijk te trekken. Onze beide topscoorders probeerden het wel, maar redden het niet. Egbert bouwde een mooie stand op, maar werd (denk ik) verrast door een dam ten koste van maar liefst 3 schijven. Maar in tegenstelling tot de tegenstander van Dinand wist deze Wageninger zijn dam niet veilig op te bergen en de partij naar winst te voeren. Dan moet je ook van goeden huize komen als je tegen Egbert speelt. Egbert lukte het om ook een dam te halen en had daarmee een schijfje meer. Hij probeerde nog wel een tweede dam te halen, maar de Wageningse verdediging hield stand. Johan trof een jonge tegenstandster die volop de aanval koos. Ik heb genoten van de opbouw van deze pupil. Daar zie je dat ze in Wageningen een mooie jeugdschool hebben. Mooi om te zien hoe investering in jeugd loont. Dat geeft ons weer energie om in Laren weer hetzelfde te proberen. De eerste stappen zijn gelukkig gezet. Mooi dat we een vereniging hebben die daar tijd in wil stoppen. Zonder nieuwe aanwas is er geen toekomst voor het dammen.

Drie keer blauw in Heino

De wedstrijd tegen de Heino-Zwolle Combinatie werd door Denk en Zet enigszins geflatteerd met 12-4 gewonnen. Het zat ons best mee. Herman en Tonnie stonden een schijf achter en Gerrit stond positioneel zwaar onder druk. Toch leverden deze 3 partijen samen 5 punten op!! Maar liefst 3 spelers liepen een blauwtje op. Meestal is dat vervelend, maar bij dammen niet. Als je naam in de uitslagen blauw gedrukt wordt, betekent dat je een zeer knappe prestatie hebt geleverd. Winst tegen iemand met 100 of meer ratingpunten of remise tegen iemand met 200 ratingpunten meer.

Nog niet alle partijen staan op internet. Daarom mijn indruk deels op basis van mijn eigen ervaringen bij het rondlopen langs de borden.

We begonnen met een mooie zege van Tonny. In een betere stand kreeg hij een 1 om 3 naar dam in de schoot geworpen. Na de damafname had Tonny 2 houtjes meer en won snel. Dinand was de eerste blauwe notering. Hij bouwde een prima aanvalsstand op via een enigszins vreemde opbouw van zijn tegenstander. Via een slagzet combineerde hij naar winst. Over de partijen van Alfred en Tom kunnen we kort zijn. Beiden kregen op de topborden nauwelijks vat op hun op papier mindere tegenstander. Via allerlei ruilen was er in de verste verte geen winst te zien.

Gerrit stond positioneel dus zwaar onder druk. Zijn tegenstander had een gezonde aanvalsstand, maar wist blijkbaar niet goed welk plan hij moest kiezen. En Gerrit zou Gerrit niet zijn als hij niet allerlei kleine finesses in de stand vlocht. Een van die finesses werd zijn sterkere tegenstander funest. Via een plakker combineerde Gerrit naar winst en de tweede blauwe notering was daarmee een feit.

Johan speelde een prima partij tegen de ervaren Frits Gerritsen, mijn vroegere teamgenoot bij Nijverdal alweer bijna 40 jaar geleden. Hij won met secuur spel een schijf, maar wist helaas de trekker nooit definitief over te halen. Soms is het makkelijker als je alleen maar hoeft te verdedigen. Ajax kan er over meepraten. Twente kon helaas de zaterdagavond ook de trekker niet overhalen. Maar het werd geen 10-0 voor Ajax zoals Tom die middag nog had voorspeld. Johan moest ook teleurgesteld in een gelijkspel berusten, omdat hij in het eindspel een schot voor open doel miste. Via een offer en een ruil had hij kunnen voorkomen dat Frits nog dam maakte.

De grootste verrassingen werden tot het laatst bewaard. Tonnie kwam in het middenspel een schijf achter. Maar ook hij verdedigde zich kranig en wist er uiteindelijk toch een puntje uit te slepen. Knap werk.

Herman maakte het nog bonter. Ook hij moest uiteindelijk berusten in schijfverlies. Hij ging er nog eens goed voor zitten en vond warempel enig compensatie, die ook hem misschien wel een puntje zou opleveren. Het werd nog meer dan dat. In het eindspel wist hij zijn betere tegenstander aan de zegekar te binden en was de derde die in het blauw in het uitslagenbulletin terug te vinden was.

Winst op combinatieteam Raalte – Den Ham

Op zaterdag 11 februari kwam het combinatieteam van Raalte – Den Ham op bezoek. De wedstrijd bleef lang in evenwicht, doordat er over en weer nogal wat foutjes werden gemaakt. Op het laatst gaven de beide topborden de doorslag, doordat Tom en Alfred hun partijen wisten te winnen. Alfred had zelfs een droomeindstand op het bord: beide spelers alleen nog een dam en beide op de hoofdlijn op 5 en 46. En degene die dan moet spelen, is de klos.

Het begon al met een snelle overwinning van Gerrit. Gerrit kon op de 12e zet al een kleine doorbraak nemen. Zijn tegenstander schrok er zo van dat die er nog eens 2 schijven bij gaf. En al heel snel konden de schijven in het doosje. De stand werd echter al weer gelijk recht getrokken. De oudste Van Lenthe kon tegen Gerard profiteren van een black-out en kon een simpele 2 om 3 nemen. Ook Gerard schrok ervan en gaf pardoes op. Met een schijf minder zijn er soms nog wel kansen. Dat bleek ook bij het doorspelen, anders is de middag ook zo kort. Gerard haalde er nog een mooie klapper uit. Maar helaas was dit alleen voor spek en bonen. Ook Tonnie liet zich verrassen en trapte in een zetje van Weiss en kwam een dam achter. Dat liet hij zich verder niet meer bewijzen. 
Johan speelde tegen de sterkste Raaltenaar, Hilco Braakman. In het volle middenspel nam Johan een dam ten koste van 2 schijven. Johan borg zijn dam op en hoopte op het goede moment toe te kunnen slaan. Zijn tegenstander wist de dam uiteindelijk zonder schijfverlies af te pakken, maar de overblijvende 5 om 5 stand was overduidelijk voor Johan. Maar zou dat voldoende zijn voor de winst? Uiteindelijk kwam Johan één tempo tekort en werd de vrede getekend.

Dinand haalde een prachtige overwinning tegen zijn op papier sterkere tegenstander. Een blauwe vermelding in de uitslagendienst was dan ook terecht. Toch ging het niet vanzelf. Dinand verloor nogal wat tempi en rond de 25e zet stond hij er al 8 achter en leek het centrum het speelveld voor zijn opponent. Die wist niet zo goed hoe hij door zou moeten ontwikkelen en Dinand wachtte rustig af. Toen veld 23 werd ingenomen wist Dinand daar wel raad mee en wist winnend voordeel op het bord te toveren.

Tonnie kreeg al na circa 20 zetten een zeer spannende stand op het bord en liet zich vrijwillig opsluiten en dat is een combinatierijk speltype. Dat bleek ook wel in de partij. Zijn tegenstander bleek de meeste te zien, maar moest toch een damcombinatie van Tonny toelaten. Het kostte Tonny net als Johan wel twee schijven. De dam werd snel weer ingeleverd met weliswaar een schijf voorsprong, maar een lastig standje om nog te winnen. Wat is de beste strategie dan? Winst werd niet meer gevonden en met beide nog 3 schijven werd remise overeengekomen.

De tegenstander van Tom probeerde op allerlei manieren Tom uit zijn concentratie te halen, maar Tom bleef netjes en rustig. Het grote ratingverschil kwam echter niet gelijk tot uiting. Tom had het lastig om voordeel te krijgen, maar rond de 40e zet wist Tom winnend voordeel te krijgen en via een eenvoudige plakker na dam werd de partij beslist.

Alfred was het langst bezig en na ruim 4,5 uur won hij uiteindelijk ook. Het leek aanvankelijk een niet zo moeilijke middag te worden. Alfred bouwde een prachtstand op met 10 tempi voorsprong, het centrum in handen, zicht op controle van de sleutelvelden en een zee aan tijd. Wat zou er nog mis kunnen gaan? Het werd lastiger dan gedacht, doordat er allerlei kleine meerslagfinesses bleken in te zitten en ook doorbraakrisico’s op de lange vleugel. Alfred schatte in dat de 4 om 3, via schijfteruggave wel winnend zou zijn, maar bij goed spel is het dat waarschijnlijk niet. Uiteindelijk kon Alfred het (in een remiseachtige stand) toch bijzonder fraai afmaken, met een 10-6 overwinning als gevolg.