Eclatante overwinning in de tweede ronde

De tweede wedstrijd was in en tegen Huissen. Altijd leuk als daar 3 teams spelen van één vereniging. Waar zie je dat nog? Het werd een eclatante overwinning. Maar liefst 14-2. Dat kwam met name door het klasseverschil op de onderste 4 borden. Elke tegenstander had daar circa 300 rating punten minder. Maar bij 2 spelers ging het om jeugd en dan weet je het nooit wat de ware sterkte is.

Gerrit en Herman traden aan tegen deze jeugdspelers en wonnen beiden vrij snel. Gerrit dacht dat jeugdspelers wel goed openingen zou beheersen en ruilde aanvankelijk resoluut de schijven van het bord. Daarna werd het een klassieke stand waarin de piepjonge Huissenaar een foutje maakte, waardoor Gerrit een 3 om 4 schijfvoordeel haalde. Zijn tegenstander dreigde nog even ten koste van nog een schijf een doorbraak naar dam te halen, maar Gerrit pareerde dat vakkundig en speelde het snel naar winst.

Herman kwam wel heel makkelijk aan een plus aan schijven. Eerst via een eenvoudige 1 om 2 en vervolgens nog een 1 om 3. En ook bij Johan ging het vlot via een 2 om 4 waarbij tegenstander gelijk opgaf.

Tonnie bouwde prima op en nam een gezonde voorpost, die nog sterker werd toen zijn tegenstander de belangrijke poot 2, 8 en 13 verbrak door 2-7 te spelen. Dat is bijna altijd fataal in dit soort standen. Tonnie zette de korte vleugel goed vast door scherp 28-22 te spelen en liet zijn tegenstander volkomen vast lopen. Een eenvoudige 1 om 2 naar dam hoefde niet meer uitgevoerd te worden.

De bovenste 4 borden hadden het aanzienlijk zwaarder. Egbert speelde zijn favoriete spel, half open klassiek, maar kon niet tot echt voordeel komen. Hij moest de remise zoeken, maar dat bleek niet al te moeilijk en de puntendeling was een terechte uitslag.

Tom profiteerde optimaal van een zwakke schijf bij zijn tegenstander op veld 7, waardoor ontwikkeling van de korte vleugel werd verhinderd. In een klassiekachtige stand moest de Huissenaar de kroonschijf spelen en kwam zwaar onder druk te staan. Tom won een schijf en niet veel later de partij. Mooi gespeeld.

Dat wilde Danny ook wel graag. Hij deed zijn uiterste best om te winnen en vermeed veel logische zetten die remise op zouden leveren. Hij ging nog wel met een schijfwinst het eindspel in, maar het bleek niet te winnen.

Alfred tenslotte had dit keer het geluk wat aan zijn zijde. Hij wilde bewust geen zwart om nu eens via rustige opbouw te proberen een voordeel te pakken en langzaam uit te bouwen. Hij speelt te vaak er op of eronder en dat kost punten. Maar deze strategie kwam totaal niet uit de verf. In de opening speelde hij te snel en kwam in een nadelig klassiekje terecht. Daar kon hij met hulp van zijn tegenstander uitkomen en had toen 4 tempi meer en besloot toch enig risico te nemen door een voorpost te nemen die maar moeilijk verdedigbaar bleek. Hij kon het nog net gelijk houden en zijn tegenstander nam een verkeerde afwikkeling en langzaamaan werd een winnend dammeneindspel opgebouwd. Na 4,5 uur spelen was het 14^e punt binnen. Een goed herstel naar de teleurstellende nederlaag in de eerste ronde.