Knap herstel na vroege achterstand

Vandaag trad Denk en Zet aan tegen de hekkensluiter. Dat dat niet altijd makkelijk is, bewees Ajax diezelfde avond tegen Emmen. Nooit onderschatten en geconcentreerd blijven spelen. We werden al vroeg op achterstand gezet, maar liefst 0-4. Dinand trapte in een bekend, maar venijnig openingszetje. Op zijn 5^e zet liep hij al achter een schijf en via het zogenaamde Zetje van Van Eck verloor Dinand een schijf. Hij probeerde nog wel compensatie te vinden, maar verloor toch vrij kansloos.

Deze tegenvaller zou echter snel goed gemaakt worden door Tom. Tom kreeg groot voordeel door het innemen van een Kortevleugelopsluiting en bouwde zijn eigen vleugel slim op door een tijdelijk offer. Het was dan ook niet vreemd dat Tom snel op dam kwam en de partij zou beslissen. Die dam kwam wel, maar de beslissing niet. Tom zette nietsvermoedend zijn dam achter een paar voorpostschijven van zijn tegenstander, positioneel zeer logisch, maar waarschijnlijk even de zetcontrole vergeten. Door 2 schijven te geven, pakte zijn opponent de dam en nog twee schijven en behaalde zelf een dam. Wat een teleurstelling. Misschien wel de grootste verrassing van de dag, ware het niet dat Heike Verheul van Alexander Baljakin won vandaag.

Toch werd het weer gelijk. Zowel Johan als Egbert lieten zien in vorm te zijn en niet voor niets beide Larens topscoorder te zijn. Zij hebben nu 8 punten uit 5 partijen!. Egbert overklaste zijn tegenstander door voor gunstig klassiek spel te kiezen met 5 tempi minder en na een ruil was het half open klassiek achtige eindspel wel aan Egbert besteed. Ook Johan had klassiek spel, maar met maar liefst 11 tempi voorsprong en een onevenwichtige schijven verdeling bij zijn tegenstander, die schijf 5 en 10 niet mee liet doen. Johan liet mijn vroegere buurman compleet vastlopen.

Gerrit dacht dat hij misschien ook maar eens voor wat vuurwerk zou moeten zorgen. Hij nam ietwat overmoedig een voorpost op 28, met een wat onevenwichtige schijvenverdeling. Dat zou nog wel eens erg spannend kunnen worden. Niets was minder waar. Zijn tegenstander vond het blijkbaar geen aanknopingspunt om eens goed voor de winst te gaan spelen en de schijf werd al snel geruild met remise als logische uitkomst.

Tonnie Schutte bouwde een prima partij op waarbij veel schijven al vroeg in het doosje werden gedaan. Volgens mij werd het evenwicht nergens verbroken en ook hier werd de vrede dan ook getekend. Een 6-6 tussenstand was nou niet iets waar vooraf op gerekend was. En met 2 spelers die geen van beiden bekend staan als remisespelers, kon het nog alle kanten op.

Dat vond Tonny niet. Hij nam op zet 4 al een kortevleugelopsluiting in en maakte het als vanouds spannend. Maar hij parkeerde wel veel schijven op zijn eigen lange vleugel, waarbij het optisch de vraag was wie nu wie opsloot. Maar de tegenstander was zo onder de indruk dat die zicht compleet vast liet lopen en circa 25 zetten later stond Tonny een volle schijf voor. En daar weet Tonny doorgaans wel raad mee. De 8 punten waren bereikt.

Nu moest Herman het winnende punt binnen slepen en gezien het partijverloop zou dat moeten lukken en leek me dat remise een logische uitslag zou zijn. Herman hield de stand overzichtelijk door menigmaal te ruilen. Maar kwam wel in een halve hek terecht, maar dat bleek niet gevaarlijk. In een 5 om 5 stand die optisch toch wel erg remise leek, wist Herman nog de winst te halen . Een mooie opsteker om mee te eindigen en een mooie opsteker voor Herman die al menigmaal door pech aan het kortste eind trok.