Met Gerrit Wassink als invaller gingen we op weg naar Beltrum voor de wedstrijd tegen DIOS. Een vroege winst van André Haijtink gaf ons moed voor de rest van de avond. André verkreeg zijn winst door de tegenstander na een 1 om 2 schijfwinst vast te zetten op de lange vleugel. Gerrit Roeterdink speelde een lastige wedstrijd. In het middenspel kwam hij steeds verder in het nauw. Verlies was niet meer te voorkomen en dit bracht de stand weer gelijk. Beter ging hij het bij Tonny Roeterdink. Hij wist door te breken naar dam, daar waar zijn tegenstander Gerard Korten dit net niet lukte. Dat dit winst opleverde stemde hem zeer tevreden, want zover hij zich kon herinneren was hem dit nog niet eerder gelukt tegen Gerard. Alfred van Lenthe was deze wedstrijd aan bord 6 geplaatst aangezien hij niet zeker wist of hij op tijd aanwezig kon zijn. Gelukkig waren we als team compleet bij aanvang en kon ook Alfred de volle tijd benutten. Dit betekende  niet dat hij een makkelijke avond had. Met Willie Ribbers als tegenstander was het ratingverschil vrij groot, maar Alfred moest wel knokken voor de winst. Uiteindelijk lukte hem dit wel door zoveel mogelijk tempowinst op te zoeken. Achteraf verklaarde hij niet al teveel risico en zijn spel te willen brengen, omdat hij gezien had dat een zege voor Denk en Zet op dat moment nog alles behalve zeker was. Dat had hij goed gezien, want ook voor Gerrit Wassink was het geen gemakkelijke avond. Hij kwam niet verder dan een remise en vond dit zelf wel enigszins teleurstellend. Het betekende echter wel 1 punt en dat was precies wat we nodig hadden om als team de overwinning veilig te stellen. Dat Egbert Harkink aan bord 1 zijn meerdere moest erkennen in Theo Stoverinck maakte dan niet zoveel uit afgezien van het aantal bordpunten.