Afgetekende, maar geflatteerde overwinning op jeugdteam

Eindelijk mochten we weer dammen in de Nationale Competitie na anderhalf jaar coronaleed. En iedereen had er zin in. De aftrap van het nieuwe seizoen was tegen Hoogeveen 3, een team met alleen maar jeugd. Blij dat er verenigingen zijn die er in slagen veel jeugd aan zich te binden. En je weet dan van te voren: rating zegt niets. Tel daar maar gerust 100 of 150 punten bij op. De uitslag was ruim: 13-3 overwinning. Maar dat zag er lange tijd niet naar uit. De jeugd bood dapper tegenstand.

Gerrit was de eerste die twee punten binnenhaalde. Hij leek wat ontzag te hebben voor zijn jeugdige opponent door veel te ruilen, maar kwam op eenvoudige wijze na 30 zetten een schijfje voor. Gerrit bleef ruilen; niet onverstandig als je voor staat. Eenvoudig brak hij door naar dam en het was snel uit.

Tonny volgde snel daarna. In zijn partij was het evenwicht lang niet verstoord en leek zijn tegenstander het makkelijke van het spel te hebben. Maar toen die te snel een voorpost nam, kon die makkelijk via de "achterkant" verschalkt worden. Met een schijfje meer wist Tonny wel raad.

Egbert bleef niet achter. Hij zette zijn tegenstander onder druk en wikkelde af naar gunstig klassiek. En daarin werd de partij met een eenvoudige combinatie beslist.

Johan was de eerste die een verliespunt liet noteren. Zijn tegenstander bouwde een uitstekende aanvalsstand op, waar Johan de vereenvoudiging moest zoeken. Dat lukte, maar het leek nog penibel te worden voor onze grote damliefhebber.

Hein luisterde zijn debuut op met een overwinning en stelde gelijk de teamoverwinning daarmee veilig. In het late middenspel won Hein een schijf en daarna snel de partij. Maar hij kwam goed weg. Zijn tegenstander had een paar zetten daarvoor een slagzet met winnende doorbraak gemist. Hein was zelf zo sportief om dat op Toernooibase te vermelden.

Tom bouwde zijn stand keurig op. Na een aanvalspartij van zijn kant, wikkelde hij af naar een gunstig centrum en kreeg zo maar een doorbraak ten koste van een schijf cadeau. Toen hij naar dam afwikkelde was die wel zo krachtig, dat het snel gedaan was. 11-1 tussenstand. Wat een weelde.

Toen waren alleen de beide topborden nog bezig. Alfred trof het Hoogenveense toptalent Sytze Spijker. Althans zo werd hij door de Hoogeveners getypeerd. Het werd een prachtige partij; een van de mooiere die Alfred de laatste tijd gespeeld had. Maar hij had geen schijn van kans leek het. Toch kon Alfred nog een mooie slagzet uithalen die bij goed spel nog wel remise op zou leveren. Maar ja, dan moet je wel goed spelen en dat deed hij niet en kon zeer terecht gelijk zijn (vaak enige?) seizoensnederlaag noteren.

Danny tenslotte trof de tweede vrouwelijke opponent van Hoogeveen. Of eigenlijk de eerste, want ze was de kopvrouw. En dat was een taaie tegenstandster en zoals wel vaker besliste Danny de partij in het eindspel. Maar het had heel anders kunnen lopen. Op de 30e zit miste Elise Schouten een mooie forcing die combinatief kon worden beslist. Gelukkig voor Danny eindigde zijn partij niet in een teleurstelling.