Moeizame eerste punten voor Denk en Zet

Zaterdag werd een belangrijke wedstrijd gespeeld tegen De Vechtstreek 2 in Gramsbergen. De teamleider had een hele tour om een team op te stellen. Bedankt André en Henk dat jullie wilden invallen en mooi dat jullie beide een punt uit het vuur sleepten. Bijzonder was ook de eerste winstpartij van Rodin. En heel mooi dat Egbert weer terug is. Dank dat jij het weer aandurfde om te spelen. Hopelijk smaakt het naar meer.

De punten kwamen wel uiterst moeizaam tot stand en het waren de Larenaren die over geluk niet mochten klagen. Dat begon al bij de partij van Rodin. Je moet altijd beducht zijn voor openingszetjes. Na 4 zetten speelde Rodin 39-33 en gelukkig miste zijn jonge opponent een schot voor open doel. Rodin benutte zelf wel zijn kansen en nam eenvoudig een dam. Verderop in de partij kon de dam van Rodin gelijkwaardig worden afgenomen, maar gelukkig werd dat ook niet opgemerkt. Toen Rodin een tweede dam haalde, was de strijd gestreden.

De Vechtstreek trad aan met 3 jeugdspelers. Naast Rodin moesten ook Egbert en Henk het tegen jonge opponenten opnemen. Henk had de hele tijd het betere van het spel en nadat zijn tegenstander naar het kerkhof ging, waren alle kansen voor Henk. Maar achterlopen achter een schijf is altijd gevaarlijk en Henk kwam daardoor een schijf achter tegen zijn jonge tegenstander. Henk kreeg daarna nog een onverwachte kans op remise en pakte die met beide handen aan. Egbert speelde geconcentreerd en kwam in een klassieke stand eenvoudig een schijf voor en speelde het vakkundig uit. Een 5-1 voorsprong, dat was wel weelde.

Maar Gerrit bracht onbedoeld de spanning weer terug. In een hoog tempo werden de zetten gespeeld, altijd goed loerend op zetjes. Maar dit keer zette Gerrit een dam open voor zijn tegenstander op de 39^e zet. Een dam die zijn tegenstander gelukkig niet zag, waardoor Gerrit niet direct verloor. Maar daarna kwam Gerrit positioneel onder druk, miste een aantal kansen op remise en moest in een nederlaag berusten.

Herman was ook vastberaden om te winnen en had een mooie partij. Hij kon op de 32e zet een winnende kettingstelling op het bord brengen door 19-23 te spelen. Die winnende kettingstelling kwam er alsnog 5 zetten later op een andere plek op het bord. Herman kwam schijf voor maar wist dat helaas niet te verzilveren.

Johan speelde een degelijke remise. Hij zette een aanvalspartij op, maar die werd door zijn tegenstander geneutraliseerd via een aantal ruilen. De stand daarna was volledig in evenwicht.

Ondanks een 7-5 voorsprong waren we niet gerust op een goede afloop. André stond zwaar onder druk en remise was ver uit zicht. Alfred had zich ook wat anders voorgesteld van zijn partij. In het middenspel stond hij minder. Het kwam toch nog goed. André had zich laten verrassen via een 3 om 3 doorbraak. Die was theoretisch gelijk uit, maar in de praktijk lastiger te vinden. Toen André nog een kans kreeg, greep hij die met beide armen aan met een toch nog onverwachte remise.

Alfred speelde naar eigen zeggen een baggerpartij en zat te veel op meerdere gedachten te hinken. Hij dacht dat hij wel langzamerhand voordeel zou krijgen door de randschijf van zijn tegenstander, maar stond in het middenspel moeilijker en heeft veel tijd gestopt in het doorrekenen van varianten. Hij liet nog bewust een Coupe Philippe toe, terwijl dat eigenlijk niet verantwoord was. Toen er uiteindelijk een kansrijk eindspel op het bord stond, was er eigenlijk te weinig tijd. Hij besloot om geen risico meer te nemen en wikkelde af naar een remise door een plakker naar dam toe te laten. Maar waarschijnlijk was de stand toen al niet meer te winnen.

Zo was toch de eerste overwinning een feit. En zoals Egbert zei: het is net voetbal. Als de tegenstander de kansen niet benut, gaat je er vaak alsnog met de overwinning vandoor.