Mooie strijd in Wageningen

Het lukte het eerste 8-tal van Denk en Zet niet de ongeslagen status te behouden. In Wageningen gingen de dammers met 9-7 ten onder. Een uitslag die net zo goed andersom had kunnen zijn, doordat Egbert op het laatst misgreep.

De voorbereiding was wat chaotisch. Eerst stelde de teamleider zichzelf op, maar trok zich gedurende de week terug en liet Johan voor hem invallen. Maar op het allerlaatste moment meldde Danny dat hij vanwege ziekte niet kon spelen en was Alfred nog net op tijd in de speelzaal. Hulde aan Johan voor zijn flexibiliteit, maar vooral inzet. Alfred en Johan waren blijkbaar beiden op scherp gezet, want haalden mooie resultaten.

Gerrit liet het eerste punt noteren en mocht daarmee de handen dichtknijpen. Hij nam een wat dure dam en het leek mis te gaan, maar hij kon nog remise afdwingen. Blijkbaar hadden beide spelers hun notatie niet op orde, want de partij op Toernooibase gaat niet verder dan 17 zetten (Gerrit: Partij staat ondertussen wel volledig in Toernooibase).

Tonnie verloor vandaag tegen een op papier veel sterkere tegenstander. Tonnies motto de laatste tijd is dat de aanval de beste verdediging is. Hij zette dan ook een gewaagde, maar goede Rozenburg op. Maar behandelde dat uiteindelijk niet goed. Hoewel Tonnie enigszins onder druk stond, wat de stand nog wel houdbaar. Offeren had dan ook niet gehoeven. Toen dat wel gebeurde was het snel over.

Dinand speelde zoals wel vaker een hele degelijke partij. Hij nam de nodige ruiltjes mee en speelde keurig naar remise.

Alfred wilde graag spel en had in de Hollandse opening geen zin in klassiek en koos voor het systeem dat naar zijn naamgenoot is genoemd: Molimard. Zijn tegenstander kende dat blijkbaar niet en dacht wel 20 minuten na voor het vervolg. Blijkbaar vond die de voorpost op 29 te dreigend, waardoor die gelijk werd weggeruild met een zwakke korte vleugel als gevolg. Bedoeling van de Molimard is juist om de ontwikkeling van de lange vleugel te verhinderen. En dat lukte mooi door een prachtig klaverbladopsluiting. Strategie is dan niet moeilijk meer: alle schijven naar de zwakke korte vleugel en uitruilen uit de opsluiting voorkomen. Winst was een logisch vervolg.

We waren tevreden met deze tussenstand omdat het er op de overige borden prima uitzag. Johan en Tonny waren al vrij zeker van remise, al werd er nog wel even doorgespeeld. De standen van Tom en Egbert waren prima en mogelijk zou er dan nog een 9-7 uit kunnen rollen bij winst voor een van hen. Dat liep anders omdat Egbert weliswaar een mooie stand had opgebouwd, maar het toch plots omsloeg en Egbert juist verloor.

Johan speelde voortreffelijk en liet weer eens een blauwe notering op toernooibase zien. Hij bouwde een prima stand op en had volgens de computer zelfs schijfwinst en waarschijnlijk partijwinst kunnen afdwingen op de 29^e zet op een leerzame wijze. Schijf 24 kent immers alleen nog maar indirecte verdedigingen. Als je dan eerst uitdunt op de lange vleugel en de centrumschijven van zwart weghaalt, is de schijf op 24 kansloos. Maar ook daarna had Johan het beste van het spel en speelde vrij eenvoudig naar remise.

Dat was ook het resultaat van Tonny tegen de ervaren Hans Kromhout. In het middenspel nam Hans een grote ruil, die echter gelijkwaardig bleef en met licht voordeel voor Tonny. Tonny kwam in ieder geval geen moment in gevaar. Hans leek nog een doorbraak te nemen, maar via een plakker kon Tonny ook dat gevaar neutraliseren.

De hoop was dus gevestigd op Tom. Tom nam het op tegen Akosh Kardos, een speler die we met de jeugd zo’n 10 jaar geleden ook regelmatig tegen kwamen. Het werd een mooie pot, waarbij de kansen meer bij Tom lagen dan bij zijn jeugdige opponent. Echte winst heeft er echter nergens in gezeten.

Zo werd het een nipte nederlaag tegen een sterke tegenstander. De volgende twee wedstrijden worden zwaar, tegen de ongeslagen koplopers uit Borne en Westerhaar.