In de 9e ronde van de Nationale Competitie 2e klasse B heeft het Denk En Zet team een verrassende uitslag laten noteren: in een thuiswedstrijd werd de koploper WSDV uit Wageningen met maar liefst 14-6 verslagen. Teamleider Herman Beuzel opende de score door na ruim 2 uur spelen en 41 zetten de voorzitter van de Gelderse Dambond Gerhard Gerritsen op remise te houden. Danny Dix en Johan Haijtink lieten zoch niet verrassen door de zeer jeugdige tegenstanders, resp. Fernande de Graaf en Louise Gabbert te verslaan. Met de winst van Egbert Harkink werd een 7-1 tussenstand genoteerd alvorens Gerrit Roeterdink de winst moest laten aan zijn tegenstander Jaap Vink. Ook Dinand Stegeman trof met Majory Feyt een jeugdlid. Via een mooie combinatie ging de winst naar Dinand. Het winnende punt werd behaald door Tonny Roeterdink met zijn remise tegen Marie Gabbert. De langstdurende partij kwam op naam van Tom Knapen die met een geduldig eindspel de jeugdleider/trainer Gerard Zijleman wist te verslaan. De nog niet genoemde spelers van het DEZ team speelden remise: Johan Beltman tegen Jozef Linssen en Tonnie Schutte tegen Bas van Berkel. De voorlaatste wedstrijd wordt a.s. zaterdag gespeeld in Beltrum tegen DIOS-WDV CT.

Met op papier de sterkste formatie gingen de Larense dammers vol goede moed op bezoek in Bunschoten. In een heus denksportcentrum werden de degens gekruist met Gooi en Eemland, een fusievereging. Soms zit het mee, en soms zit het tegen. Vandaag was een dag dat we eindelijk een terechte en verdiende overwinning konden meepakken, In 't Langenbaergh vooraf werd al afgesproken: niemand verliezen, dan moet het lukken ergens een overwinning mee te pakken.

Aan de beide onderste borden speelden Dinand en Gerrit degelijke remises. Op beide borden werd veel geruild en remise was dan ook een terechte uitslag. De eerste overwinning was voor Alfred, die een invaller trof, maar wel één met de hoogste rating. Dus ook daar de nodige voorzichtigheid van zijn kant. Rustig een ruiltje meepakken, letten op de tempi en er voor gaan als zich kansen voor doen. En die kwam er ineens in een al wat vlakke stand. Vogelenzang nam op de 35e een ruil naar 30, waardoor het tempovoordeel voor Alfred was en hij schijf 14 ongeremd naar 25 kon brengen door allerlei kleine finesses. Zes zetten later werd het al door een 3 om 3 beslist. Een mooie opsteker. Ondertussen stond onze kopman Danny echter onder druk. De vraag was niet of hij zou winnen, maar of hij nog een punt zou kunnen pakken met een dam tegen, maar compensatie in de vorm van drie plusschijven. Het werd een narrow escape, maar wel gelukt. Egbert speelde ondertussen ook een degelijke partij, waarbij de remisemarge nergens echt in gevaar kwam voor beide spelers.

Ondertussen had Johan Beltman een voordelige stand opgebouwd wat resulteerde in een plusschijf. Johan was er op gebrand om eindelijk een partij te winnen. Dat lukt hem in de onderlinge competitie vaak, maar in externe wedstrijden wil het nog niet vlotten. Nu leek een snelle winst voor het grijpen. Maar waren het zenuwen? De ene na de andere kans werd niet gegrepen en hij mocht nog lang zweten. Daar ging de rest niet op wachten. Tonny Roeterdink is de laatste tijd in vorm. In een gelijk opgaande partij trapte zijn tegenstander in een simpele 3 om 3 en de voorsprong van 4 punten was een feit. Ook Tom Knapen leek af te steven op een overwinning. Na circa 20 zetten had hij zijn tegenstander in de tang. Toch (door tijdnood?) lukte het Tom niet om door te drukken en vervaagde zijn voordeel. Sterker nog, Tom trapte in een simpele 2 om 3 doorbraak en kon nog net het vege lijf redden. Ondertussen had Johan Haijtink remise gespeeld in een mooie aanvalspartij tegen zijn vroeger leerling Willem Bor. En ook Tonnie Schutte lukte het niet om zijn mooie omsingeling tot winst te voeren. De overwinning was al een feit, maar die van Johan Beltman nog niet. Steeds meer zweetdruppels verschenen op zijn voorhoofd, maar uiteindelijk wist hij zijn dik verdiende overwinning binnen te halen. Een ruime 13-7 overwinning als verdienstelijk resultaat.

In de eerste thuiswedstrijd van het seizoen moesten we opnieuw tegen een degradant aantreden. Dit keer onze vrienden uit Doetinchem. Een bekend team, met een aantal (oud-)Laren spelers. Het werd een spannende derby, waarbij de Doetinchemers uiteindelijk terecht aan het langste eind trokken. De gasten kwamen met twee jonge speelstertjes, die nu nog duidelijk te kort kwamen. Maar waar elk van ons hopelijk over een aantal jaren een hele kluif aan zullen hebben.

Gerrit beet het spits af. Hij kwam al snel een schijfje voor en niet veel later een dam. Ook Danny won daarna vrij snel tegen de andere jonge speelster. DUO had goed gegokt om haar aan bord twee te zetten, in de hoop onze sterkste speler daar te treffen. Een 4-0 voorsprong is mooi, maar inmiddels waren er al wel enkele zorgelijke standen. Johan Beltman trof aan het eerste bod ons oud clubgenoot Rodier Evers. Johan had zijn vizier niet op scherp staan en trapte in een eenvoudige damzet. Dezelfde slag damzet kwam er in de partij van Alfred. In half open klassiek leek het beste spel voor hem, maar op de 22e zet spelde hij naar de rand, waardoor hij de kans gaf zijn tegenstandster de korte vleugel te ontwikkelen, waarbij hijzelf zwaar onder druk kwam te staan. Hoe in één zet een stand volledig om kan slaan. Alfred koos bewust voor de ruil, waarbij de dam mogelijk nog tegenspel zou opleveren, als zijn tegenstandsters deze gezien had. Gelukkig niet, want de dam was gezond en zeker verloren. In de overblijvende stand waren de schijven weliswaar gelijk, maar het voordeel was duidelijk voor de derde dame in het Achterhoeks gezelschap. Door een onnauwkeurigheid kon Alfred er nog een finesse in vlechten en was blij met remise. Misschien achteraf door moeten spelen, maar ja wat heb je aan wijsheid achteraf. Herman Beuzel verloor helaas, waardoor de stand weer gelijk getrokken werd. Tegen clubgenoot Tom Weshof werd Herman op de 9e zet wel wat overmoedig, door brutaal naar het centrum te ruilen. Wat hij helaas niet gezien had, was het directe schijfverlies. Ondanks hard knokken, lukte het hem niet nog ergens compensatie te halen.

Toen waren er nog 10 punten te vergeven. Het kon alle kanten op, al leken de standen van de Dammers uit het Oosten toch wat makkelijker. Tonny Roeterdink had het zwaar tegen de ervaren Ben Okken. Op de 15e zet nam Tonny een 2 om 2 die positioneel niet meestal niet goed is. Het bekende blokje op de lange vleugel, werd hem fataal. Ben speelde dat ervaren tegen, waardoor Tonny 20 zetten later een schijf moest inleveren en later de partij. Omdat daarna geen Larenaar meer wist te winnen, was dit de beslissing. Dinand speelde een goede remise tegen Jaap de Vries. De gehele partij was het klassiek en Dinand kwam niet echt in gevaar. De partij van Johan Haijtink eindigde ook in remise, al leek het gedurende het verloop alle kanten op te gaan. Johan bouwde een mooie aanvalsstand op, maar leek zijn voorpost te verliezen, waardoor hij een 2-om-2 uitruil moest nemen. Die leek weer nadelig, totdat Johan een offer plaatste en daarna weer het goede van het spel leek te hebben. Maar ook Tom Rinner kent de nodige finesses en het was Johan die de remise moest zoeken, die hij dan ook vond. Precies genoeg. Egbert lukte het ook niet om te winnen tegen de oudste van de Rinner broers. Zijn Coupe Royal leek voordeel op te leveren, maar de plusschijf bleek niet te houden. In het eindspel was de winst net niet te halen. Inmiddels stond ook Tonnie Schutte onder de nodige druk tegen de sterke Jan Masselink. Tonnie heb je echter niet zomaar verslagen en in het lange dammeneindspel, met maar liefst 3 dammen voor zijn tegenstander, vond Tonnie toch nog knap het remisegaatje. Met als mooi resultaat een blauwe score bij de uitslagendienst. Een teken dat je een knappe prestatie hebt geleverd.

Met 1 punt uit 2 wedstrijden is het Larense begin wat teleurstellend, maar het seizoen is nog lang. Volgende keer proberen we de punten bij de Harderwijkse vissers mee te nemen.

De kop is er weer af in het nieuwe seizoen. Johan Haijtink maakte zijn debuut voor de Larense hoofdmacht. En ook Tom Knapen was terug op het oude nest. Vol goede moed werd aangetreden in Wapenveld tegen het FC Volendam van de Tweede Klasse. Vorig jaar hadden ze het opnieuw niet gered in de Eerste Klasse. Dus een topper in het begin van de competitie. Het werd een gelijkspel en ik denk een terechte uitslag. Een enkel punt werd wellicht cadeau gedaan, maar daar kregen we ook weer net zoveel van terug.

Gerrit Roeterdink speelde een extra wedstrijd: "Wie is het eerste uit?". Na 30 zetten had Gerrit nog anderhalf uur op de klok, 9 minuten meer dan hij mee begon (!). Zijn stand leek toen echter al erg penibel, maar Houdine wist er keurig een punt uit te slepen. Het lukte hem niet om daarmee het snelst uit te zijn. Hij moest er nog 3 voor zich dulden.

De eerste was Tonny Roeterdink. Tonny speelde een keurige partij tegen zijn ervaren opponent. Rond de 40e zet koos Tonny ervoor de remise veilig te stellen door een 4 om 4 te nemen. Johan Beltman moest vandaag als enige een nederlaag slikken. Dat was sneu, want hij speelde prima, al was het opspelen van de kroonschijf in de partij zeker niet de beste zet. Alie Beekman maakte daar echter geen gebruik van. Rond de 40e zet liet Johan zich verrassen en moest plots een schijf inleveren. Dat was teveel van het goede.

Danny trok de stand weer gelijk. Zijn tegenstander bood echter zeer goed tegenstand, maar werd op het allerlaatste moment toch nog onnodig verrast door de remisestand toch nog verkeerd te behandelen. Danny nam dankbaar beide punten in ontvangst. Alfred kwam in opening en vroege middenspel wat beter te staan. Op het eind moest hij echter zelf de remise zoeken, die echter niet al te moeilijk was.

In de partij van Tom gebeurde weinig. Zijn tegenstander leek bij voorbaat tevreden met een punt en speelde daar ook naar. Remise was het enige logische resultaat. Bij Johan Haijtink was het veel spannender. In een mooie partij met wederzijdse flankaanval was het Johan die uiteindelijk in wat makkelijker spel leek te belanden. Maar zijn tegenstander speelde zeer bekwaam naar een gelijkwaardige remise.

In de laatste wedstrijd van de middag moest Egbert een punt binnen zien te halen in een nadelig dammeneindspel. Dat leek uiteindelijk niet te lukken, zeker niet toen zijn sterke tegenstander een tweede dam haalde. Maar je moet Egbert in het eindspel en onder druk nooit een kansje geven, die grijpt hij namelijk met beide handen. Mooi werk.

Nu mist u het verslag van de partijen van Tonnie, Gerrit en Herman. Ze eindigden alle 3 met een gelijkspel, maar vraag niet hoe. Bijzondere uitslagen, als je het spelverloop een beetje hebt gevolgd. Zelf maar even kijken in toernooibase, want deze partijen staan er bij het schrijven van dit stuk nog niet op. Gerrit haalde dus een mooi punt en kreeg een "blauwe" vermelding op Toernooibase. In de partij van Herman was een niet vaak voorkomend spelbeeld te zien, waarbij het lastig in te schatten was wie daar het meeste voordeel bij had. Ik denk toch Herman, want die had op het eind een dam en 3 schijven tegen een dam en een schijf. Binnen 1 zet kon Herman winnen en die 2 punten had ik al geteld. Hij koos toch verkeerd en moest teleurgesteld in remise berusten.

Tonnie Schutte leek een makkelijke overwinning te halen volgens een aantal Wapenvelders. Zelf heb ik maar heel even bij deze partij gekeken en het leek inderdaad niet al te moeilijk. Volgens Tonnie viel dat toch vies tegen en mogelijk heeft hij daar groot gelijk in. De beste stuurlui staan...