Tegen de Heino/Zwolle combinatie werd afgelopen zaterdag de eerste overwinning geboekt. Maar dat ging niet van een leien dakje. Menig zweetdruppeltjes waren nodig om de punten mee naar Laren terug te nemen.

We begonnen met een snelle achterstand. Gerrit Roeterdink verloor nadat hij na circa 20 zetten het kerkhof betrad. Dat is niet goed met een hangende schijf op 46 en schijfverlies was onafwendbaar. Gerrit vocht zich nog wel terug naar een gelijke stand, die echter positioneel niet meer te redden was. Het eerste punt was voor Herman Beuzel. In een gelijk opgaande partij met veel ruilen was remise het enige logische resultaat.

Egbert Harkink probeerde van alles om kansrijk spel te krijgen, maar zijn tegenstander verdedigde goed en was duidelijk uit op remise. Egbert kreeg nog wel voordeel in het eindspel door een plakker te nemen waarbij hij 3 schijven weggaf voor een dam, waarbij zelf vier schijven werden opgepeuzeld met ook een dam. Misschien ergens winnend, maar moeilijk te bewijzen. Danny kreeg een gigantische aanvalsstand op het bord, maar de winst was nog niet zo makkelijk te vinden. Maar Danny besliste de partij via een fraaie finesse. De stand was weer gelijk.

Dinand Stegeman dacht een doorbraak te nemen, maar kwam bedrogen uit en moest een hout inleveren. Daarna bereikte hij echter op knappe wijze de remise. Een mooie opsteker voor het team. De tegenstander van Alfred van Lenthe was op remise uit vanaf het begin. Vele ruilen, maar wel onverantwoord. Frits Gerritsen kon niet anders dan een voorpost op 23 te nemen, die toch winnend voor Alfred moest zijn. Dat lukte echter niet. Alfred liet een dure dam toe en had zich verrekend met de afname ervan. Toch was het nog simpel remise, maar ja, die moet je wel zien. Teleurstellend verlies tegen zijn oude clubgenoot.

Invaller Gerard Dimmendaal speelde een zeer degelijke partij. Hij speelde secuur en pakte regelmatig een ruiltje mee, waardoor hij geen moment in gevaar kwam. Met nog 3 partijen bezig zag het er wel somber uit. Maar dat was schijn. Johan Beltman trok de stand aan het kopbord gelijk. In een gelijke 6 om 6 stand, nam Johan een kleine, maar verrassende 3 om 3 ruil, waarbij hij eerst zijn tegenstander een dam gaf. De stand er na was niet moeilijk meer om te winnen.

En ook Tonny Roeterdink won fraai in een klassieke partij. De stand was gelijkwaardig, maar totdat zijn tegenstander een foute uitruil maakte die positioneel funest was. Met enkele krachtzetten wist Tonny daar wel raad mee. De andere Tonnie, Schutte in dit geval, speelde ook een solide partij. Positioneel was het voordeel aan Tonnie, maar die kon dat niet uitbuiten, maar speelde degelijk genoeg voor het winnende punt.